Ogrody tematyczne jak wskazuje sama nazwa odnoszą się do konkretnego i indywidualnego stylu i formy ogrodu wypracowanego i powstałego z tradycji, kultury, historii jak i warunków klimatycznych danego państwa, regionu czy naszej najbliższej okolicy. Każdy region naszego kraju czy każde państwo ma swoje własne historyczne doświadczenia w kształtowaniu swojej najbliższej okolicy czy regionu. Dotyczy to zarówno budownictwa, urbanistyki miast czy wsi jak również tego co nas interesuje czyli sposobu zagospodarowywania swojego miejsca zamieszkania i jego otoczenia czyli przestrzeni życiowej takiej jak ogród wokół naszego domu. Wykonując projekt ogrodu tematycznego musimy ściśle uwzględnić wszystkie jego tradycyjne aspekty i formy aby od razu i na pierwszy rzut oka wiedzieć z czym mamy do czynienia. Ogrody tematyczne jest stosunkowo łatwo zaprojektować i zagospodarować ponieważ poruszamy się po ściśle określonych rodzajach roślin i formach geometrycznych danego konkretnego ogrodu. Tutaj nie ma miejsca na mieszanie stylów i nieograniczoną inspirację a naszą kreatywność musimy ukierunkować w ściśle określone już schematy i koncepcje wynikające z wielu tradycyjnych czynników danego regionu.
Z czasem każdy miłośnik ogrodu staje się jego koneserem – smak się wyostrza, doprecyzowują preferencje. Zaczynamy więc poszukiwać wybranych gatunków, tworzyć gustowne kompozycje i wprowadzać do ogrodu elementy o niepowtarzalnym, osobistym charakterze. Tak powstają pełne stylu ogrody tematyczne, poświęcone albo wybranemu gatunkowi roślin, jak rozarium czy wrzosowisko lub łąka kwietna albo konkretnym stylom historycznym i współczesnym. Ogrodem koneserskim w równym stopniu można uczynić każdy ogród użytkowy jak sad, warzywniak czy zielnik. Projekt ogrodu tematycznego może się również odnosić co jest bardzo ciekawe tak jak wyżej napisałem właśnie do sadu czy warzywniaka, ponieważ jest to jak do tej pory temat bardzo mało wykorzystywany w naszym kraju a szkoda, bo jest to bardzo ciekawa i interesująca forma zagospodarowania naszych przydomowych ogrodów w dużej mierze zapomniana a mamy w tej kwestii bardzo dobre tradycje.
Jednym z najstarszych i najbardziej rozpoznawalnych stylów ogrodów tematycznych jest „ogród angielski”. Projekt ogrodu w stylu angielskim musi być utożsamiany z ogrodem o charakterze naturalistycznym. Ogrody angielskie są bardzo zróżnicowane, jednak mają kilka podstawowych cech, które wyróżniają je na tle innych. Powinny być przede wszystkim nierozłączną częścią otaczającego krajobrazu i najbliższego otoczenia. Ogród łagodnie przechodzący w coraz dziksze i bardziej nieformalne założenia sprawi wrażenie utworzonego samorzutnie. Jednym z najważniejszych elementów ogrodu angielskiego jest rabata z bylin zaprojektowana przestrzennie, w kształcie amfiteatralnym, tak aby każda z roślin była odpowiednio wyeksponowana. Wszystkie projektowane elementy ogrodu powinny jednak sprawiać wrażenie naturalnych wytworów, nie zaś dzieła zaprojektowanego. Nasadzenia powinny być atrakcyjne przez cały sezon, więc rosnące na niej rośliny muszą mieć zdobne kwiaty oraz atrakcyjne ulistnienie. Kolory powinny tworzyć harmonię poprzez zastosowanie wielu odcieni tej samej barwy lub dawać wrażenie migotania poprzez kontrasty barwne np. żółtego i niebieskiego. Liczy się malowniczość, podobieństwo do naturalnych założeń oraz zgodność roślin z siedliskiem. Ta ostatnia cecha jest szczególnie ważna, ponieważ ułatwia pielęgnowanie tego typu ogrodu. Dobrane odpowiednio do warunków rośliny rosną bujnie i łatwo się rozkrzewiają, w niekontrolowany sposób zasiedlają nawierzchnie i ukrywają fragmenty małej architektury. Często pomiędzy szlachetnymi odmianami roślin ogrodowych sadzone są kępowo rośliny dzikie, które zbliżają całość założenia do otaczających go nieuprawianych obszarów. Popularne
w ogrodach angielskich są także rabaty różane otaczające posągi rzeźbione z naturalnego kamienia. Często też róże wplata się w rabaty skomponowane z innych roślin. Ogrody w stylu angielskim cechuje skromność i bliskość naturze.
Kolejnym bardzo rozpoznawalnym stylem jest „ogród francuski”. Szczególnie ważną cechą w przypadku projektowania ogrodów w stylu francuskim jest dwuboczna symetria, ład i porządek. Środkiem niewielkiego ogrodu powinna być alejka, która stanie się osią układu kompozycyjnego. W przeciwieństwie do romantycznych założeń w stylu angielskim, ogrody francuskie są często nazywane formalnymi. Projektując ogród w stylu francuskim powinniśmy w nim umieścić starannie formowane drzewa i krzewy, nierzadko formy topiaryczne czyli rośliny drzewiaste formowane w rozmaite kształty np. brył geometrycznych. Ogrody w stylu francuskim cechuje chłodna elegancja i precyzja nasadzeń. Wszelkie interesujące detale tych ogrodów znajdują się przeważnie na osi głównej alei. Uzupełnieniem układu kompozycyjnego są elementy architektury ogrodowej takie jak ławeczki, zegary słoneczne, rzeźby czy fontanny. Nie można jednak zapomnieć o skali urządzanego ogrodu. Powinno się go zaprojektować w taki sposób, aby detale architektoniczne nie zdominowały roślinności. W klasycznym ogrodzie francuskim powinny znajdować się przede wszystkim żywopłoty z bukszpanu. Wszelkie elementy architektoniczne powinny mieć proste, geometryczne kształty. Nawierzchnie ścieżek należy wysypać żwirem, najlepiej w kontrastowej białej barwie.
Również ciekawym i intersującym ogrodem jest „ogród w stylu holenderskim” Ogród ten nie ma tak typowych cech, jak opisane wyżej ogrody. Podczas projektowania ogrodu w stylu holenderskim musimy wziąć pod uwagę, że musimy w bogaty sposób obsadzić teren głównie tulipanami w wielu gatunkach. Przestrzeń dzieli się na strefy odpowiadające przeznaczeniu danego miejsca np. strefę uprawy roślin, strefę nasadzeń kwiatów, strefę przeznaczoną do wypoczynku użytkowników oraz na dziką część przeznaczoną dla ptaków i małych zwierząt. Według założenia, uwaga użytkowników powinna być skupiona na całości ogrodu, nie zaś na jego poszczególnych elementach. Znamienna dla ogrodów w stylu holenderskim jest skala sadzonych roślin. Nie stosuje się w nich okazałych drzew, a jedynie gatunki karłowate. Należy również znaleźć miejsce dla wody, symbolicznie płynącej w kanałach, które powinny być oddzielać od siebie poszczególne strefy ogrodu. Woda w ogrodzie holenderskim jest elementem niezbędnym ponieważ nawiązuje ona do niesamowicie licznych kanałów przecinających zarówno całą Holandię jak i jej poszczególne miasta.
Ciekawym stylem ogrodu spoza Europy jest „ogród w stylu japońskim”. Projektując ogród w stylu japońskim koniecznie musimy zadbać o minimalizm i pojedyncze szczegóły. Powinien również naśladować naturę, więc nie ma w nim miejsca na geometryczne i sztywne formy. Każdy element tego założenia ma urzekać swym pięknem i wyszukaną formą oraz skłaniać użytkowników do kontemplacji. Ogród japoński charakteryzuje się brakiem trawnika. Zamiast niego stosuje się mchy. Charakterystyczne dla tego ogrodu są wyszukane formy drzew iglastych. Podczas projektowania ogrodu w stylu japońskim musimy wziąć pod uwagę, że ogród ten musi być przeplatany elementami skalnymi. Dla podkreślenia charakteru tego ogrodu stosuje się naturalne elementy o wyszukanych, pięknych kształtach jak np. skały o ciekawym zabarwieniu, wybrane w szkółkach drzewka pozbawione przewodnika (głównej osi drzewa), specjalnie kształtowane w formę krzaczastą. Urodę tych założeń podkreślają zbiorniki wodne oraz prowadzące do nich strumienie, zarówno naturalne jak i sztuczne. Nad wodą warto posadzić pięknie przebarwiające się klony japońskie i palmowe, które wniosą kolor do jesiennego ogrodu. Proste w formie małe zbiorniki wodne można ożywić czerwono czarnymi elementami z drewna. Klasycznie wyglądają również bambusowe altanki w stylu herbacianych pawilonów, małe kamienne źródełka oraz kamienne latarnie ustawione na skrzyżowaniach dróg, mostkach i nad zbiornikami wodnymi. Nawierzchnie w ogrodzie japońskim powinny być zbudowane z naturalnego kamienia, np. z granitu, który odzwierciedla skaliste podłoże Japonii. Kamienie mogą mieć nieregularne kształty, ponieważ ogród ten jest dążącą do ideału wersją natury. Często elementem ogrodu japońskiego jest starannie zagrabiony żwirowy plac z wkomponowanymi skałami i pojedynczymi karłowatymi drzewkami.
Ostatnim z opisanych przeze mnie ogrodów jest „ogród w stylu śródziemnomorskim”, którego kolebką jest południowa Francja. Ogród w tym stylu kojarzy się zwykle z latem, ciepłem i błękitnym morzem. W naszej strefie klimatycznej można jednak pokusić się o naśladowanie tego stylu zwłaszcza gdy ogród ma kojarzyć się z wypoczynkiem. Bardzo ważnym elementem tego typu założenia jest jego usytuowanie w dobrze nasłonecznionym terenie. Podczas wykonywania projektu ogrodu w powyższym stylu musi przede wszystkim wziąć pod uwagę intensywność jego barw. Bardzo wyraźne detale architektoniczne w kolorze białym i błękitnym, proste drewniane meble lub lekkie ażurowe konstrukcje z metalu, hamaki, zadaszenia z żaglowego płótna to tylko niektóre elementy pomagające w uzyskaniu śródziemnomorskiego nastroju. W ogrodzie tym, nie może oczywiście zabraknąć lawendy, którą należy nasadzić w kilku odmianach. Do lawendy powinno się dodać np. zioła, które razem z nią nadadzą odpowiedniej charakterystyki. Nie powinno się również zapomnieć o aranżacji takiego ogrodu w porze wieczorowej. Pomogą w tym stylowe lampiony oświetlające miejsce odpoczynku.
